31 de marzo, 150 anos do nacemento de Alexandra Kollontai

Este día 31 cúmprense 150 anos do nacemento da indispensable teórica marxista soviética Alexandra Kollontai. Tras a Revolución de Inverno de 1905, Kollontai organiza asembleas obreiras de mulleres e tamén escribe artigos falando de marxismo, o que lle fixo que se vise obrigada ao exilio por Europa e coñecer a realidade doutros países. Xa de volta en Rusia, afíliase ao Partido Comunista e xunto cos seus camaradas, empezan a artellar a Revolución de 1917. Tras o éxito desta, convértese en membro do comité central do PCUS e é escollida Comisaria do Pobo de Benestar Social. No ano 1918, Kollontai foi unha das organizadoras do Primeiro Congreso Panruso de Mulleres, que sería o xerme do Xenotdel, o departamento de muller do PCUS. Kollontai é autora de numerosos textos e libros sobre marxismo, incidindo sobre todo na cuestión feminina. Nestes, entre outros temas, posiciónase en contra da prostitución, fala dos dereitos reprodutivos que deben de ter as mulleres e da súa emancipación sexual, sempre dende unha óptica comunista. Kollontai tiña claro que a liberación feminina só sería viable mediante unha revolución proletaria que derrocase ao capitalismo en prol dun sistema socialista. Facía fincapé en que a opresión machista que as mulleres obreiras sofren ten a súa orixe na existencia da propiedade privada e na acumulación orixinaria. A súa posición estivo sempre en contra do feminismo burgués por non compartir intereses coas mulleres obreiras. Deixouno claro así nun texto elaborado con motivo do 8 de marzo, día da muller traballadora no que dicía «Cal é o obxectivo das feministas burguesas? Conseguir as mesmas vantaxes, o mesmo poder, os mesmos dereitos na sociedade capitalista que posúen agora os seus maridos, pais e irmáns. Cal é o obxectivo das obreiras socialistas? Abolir todo tipo de privilexios que deriven do nacemento ou da riqueza. Á muller obreira élle indiferente se o seu patrón é home ou muller.»


Así, debemos seguir co exemplo de Kollontai e de todas as mulleres comunistas e organizarnos nas filas do Partido que nos guíe, nos forme e nos organice de cara á revolución socialista, porque esta é a única forma de nos librar das poutas do patriarcado e do capitalismo. Dende o Partido débese rexeitar a ideoloxía burguesa que penetra dentro dos movementos feministas mediante o enfrontamento cun discurso de clase. Fomentar a formación dos cadros femininos e masculinos na cuestión feminina, cuestión de vital importancia posto que a metade da clase traballadora é de sexo feminino.

Posicionarnos en contra do xénero, que é unha ferramenta máis que emprega o capital para atarnos ao traballo reprodutivo e da mercantilización do noso corpo, cuxos máximos expoñentes son a prostitución e os ventres de aluguer.

POLA SOCIALIZACIÓN DO TRABALLO PRODUTIVO E REPRODUTIVO: MULLER,
ORGANÍZATE E LOITA.